Campagne voeren
Blijf op de hoogte en volg Imke
10 Oktober 2012 | Kenia, Kimwarer
Vandaag om 6 uur wakker, wel goed geslapen. Als ontbijt waren er bananen, brood en keniaanse thee. Dit is warme melk waar ze thee en suiker in hebben gegooid, persoonlijk vind ik het niet te drinken.
Na het ontbijt deelde Susan mee dat we moesten wachten op de pers. Na een uur begonnen wij een beetje ongeduldig te worden. We moesten maar alvast onze bedden opmaken. We zijn toen maar in de zon gaan zitten met een boekje. Om 11 uur konden we eindelijk gaan, nadat er een paar mannetjes met een iets grotere versie van een camcorder gearriveerd waren.
Na een uur rijden over een hobbel weg met gaten en stenen (voor ons gevoel was het nog sneller lopend) kwamen we aan bij een dispenseriy. Daar wachtte al een hele groep mensen op ons. Eerst kregen we een toespraakje van de man die werkte bij de dispensery. Daarna kwam het dorpshoofd nog aan het woord. We konden er niks van verstaan, want het was in het swahili. Het was wel duidelijk dat hij boos was. Dr. Mertens kon er wel wat van verstaan en het bleek dat het hoofd heel erg boos was dat we te laat waren. Hij legde uit dat het echt niet onze schuld was en dat wij Nederlanders ons aan onze afspraken houden. Ook bleek het dat ze ons om geld vroegen om de kliniek uit te breiden. Dit werd gelijk even rechtgezet met de mededeling dat wij studenten zijn en dat we niet veel geld hebben maar wel veel kennis om te delen.
Na dit enigszins absurde praatje kregen we een pot pillen in ons hand gedrukt. Het waren ontwormingspillen die we uit moesten delen aan alle mensen. Sommige zaten zelfs in en pot paracetemol. Ik begon het maar uit te delen want ik vond het wel leuk om wat contact met de mensen te hebben. Het was wel jammer dat heel veel geen engels konden. Ze keken soms ook heel raar, alsof ze een buitenaards wezen zagen. Of ze begonnen te giechelen als je wat tegen hen zei. Het bleek dat heel veel mensen nog nooit blanken hadden gezien.
Na het pillen delen mochten we even in de schaduw gaan zitten. Alle mensen waren inmiddels ook in een grote kring gaan zitten. Mannen aan de ene kant en vrouwen en kinderen aan de andere kant. De studenten kregen een apart bankje om op te zitten. Maar ik vond het leuker om tussen de vrouwen en kinderen zitten. Er kwamen weer verschillende mensen naar voren die een voordracht hielden. Susan Shebet hield ook een heel verhaal, alleen konden wij er niks van verstaan want het was in het swahili. Ik had me er maar bij neer gelegd dat het nog wel even ging duren en ging ondertussen maar een beetje mensen kijken. (en zij naar mij)
Na zo’n 2 uur was het eindelijk klaar en konden we vertrekken. We hadden namelijk ook nog een school op de planning staan, maar hier waren we inmiddels al een paar uur te laat voor. In de bus hoorde ik dat het de reinste onzin was geweest dat we bij de dispensery waren geweest. John (onze keniaanse student van 60+) vertelde dat het alleen maar ging over politiek en dat we dus gebruikt waren als stemvee. Susan Shebet was alleen maar reclame aan het maken en doordat ze had gezegd dat er mzungu’s zouden komen had ze extra veel mensen getrokken. Het pillen delen bleek gefilmd te zijn door haar cameraploeg.
Wij voelde ons allemaal heel erg belazerd en waren er helemaal klaar mee. Ze had trouwens ook bijna geen woord tegen ons gezegd. Omdat we de kindjes van de school niet teleur wilde stellen gingen we er toch heen. We waren er net toen het keihard begon te regenen. Dr. Mertens en David vonden het niet verstandig om te blijven, omdat de wegen nog slechter zouden worden. We moesten weer even terugdenken aan Mount Elgon en Alale en toen waren we er snel uit dat we geen keus hadden.
Om half 5 waren we weer terug in het centrum. We kregen toen nog onze lunch voorgeschoteld. Het was best wel lekker, pompoen met rijst en bonen. Daarna hielden we een bespreking over deze dag. Iedereen was wel teleurgesteld en had meer verwacht over vrouwenbesnijdenis. Dr. Mertens viel van de ene verbazing in de andere toen hij hoorde wat er allemaal gebeurd was. Hij ging met Susan praten en ze beloofde dat er meer FGM in zou komen.
Om half 10 kwam ons eten nog, maar ik had geen trek meer en ging gelijk slapen.
Na het ontbijt deelde Susan mee dat we moesten wachten op de pers. Na een uur begonnen wij een beetje ongeduldig te worden. We moesten maar alvast onze bedden opmaken. We zijn toen maar in de zon gaan zitten met een boekje. Om 11 uur konden we eindelijk gaan, nadat er een paar mannetjes met een iets grotere versie van een camcorder gearriveerd waren.
Na een uur rijden over een hobbel weg met gaten en stenen (voor ons gevoel was het nog sneller lopend) kwamen we aan bij een dispenseriy. Daar wachtte al een hele groep mensen op ons. Eerst kregen we een toespraakje van de man die werkte bij de dispensery. Daarna kwam het dorpshoofd nog aan het woord. We konden er niks van verstaan, want het was in het swahili. Het was wel duidelijk dat hij boos was. Dr. Mertens kon er wel wat van verstaan en het bleek dat het hoofd heel erg boos was dat we te laat waren. Hij legde uit dat het echt niet onze schuld was en dat wij Nederlanders ons aan onze afspraken houden. Ook bleek het dat ze ons om geld vroegen om de kliniek uit te breiden. Dit werd gelijk even rechtgezet met de mededeling dat wij studenten zijn en dat we niet veel geld hebben maar wel veel kennis om te delen.
Na dit enigszins absurde praatje kregen we een pot pillen in ons hand gedrukt. Het waren ontwormingspillen die we uit moesten delen aan alle mensen. Sommige zaten zelfs in en pot paracetemol. Ik begon het maar uit te delen want ik vond het wel leuk om wat contact met de mensen te hebben. Het was wel jammer dat heel veel geen engels konden. Ze keken soms ook heel raar, alsof ze een buitenaards wezen zagen. Of ze begonnen te giechelen als je wat tegen hen zei. Het bleek dat heel veel mensen nog nooit blanken hadden gezien.
Na het pillen delen mochten we even in de schaduw gaan zitten. Alle mensen waren inmiddels ook in een grote kring gaan zitten. Mannen aan de ene kant en vrouwen en kinderen aan de andere kant. De studenten kregen een apart bankje om op te zitten. Maar ik vond het leuker om tussen de vrouwen en kinderen zitten. Er kwamen weer verschillende mensen naar voren die een voordracht hielden. Susan Shebet hield ook een heel verhaal, alleen konden wij er niks van verstaan want het was in het swahili. Ik had me er maar bij neer gelegd dat het nog wel even ging duren en ging ondertussen maar een beetje mensen kijken. (en zij naar mij)
Na zo’n 2 uur was het eindelijk klaar en konden we vertrekken. We hadden namelijk ook nog een school op de planning staan, maar hier waren we inmiddels al een paar uur te laat voor. In de bus hoorde ik dat het de reinste onzin was geweest dat we bij de dispensery waren geweest. John (onze keniaanse student van 60+) vertelde dat het alleen maar ging over politiek en dat we dus gebruikt waren als stemvee. Susan Shebet was alleen maar reclame aan het maken en doordat ze had gezegd dat er mzungu’s zouden komen had ze extra veel mensen getrokken. Het pillen delen bleek gefilmd te zijn door haar cameraploeg.
Wij voelde ons allemaal heel erg belazerd en waren er helemaal klaar mee. Ze had trouwens ook bijna geen woord tegen ons gezegd. Omdat we de kindjes van de school niet teleur wilde stellen gingen we er toch heen. We waren er net toen het keihard begon te regenen. Dr. Mertens en David vonden het niet verstandig om te blijven, omdat de wegen nog slechter zouden worden. We moesten weer even terugdenken aan Mount Elgon en Alale en toen waren we er snel uit dat we geen keus hadden.
Om half 5 waren we weer terug in het centrum. We kregen toen nog onze lunch voorgeschoteld. Het was best wel lekker, pompoen met rijst en bonen. Daarna hielden we een bespreking over deze dag. Iedereen was wel teleurgesteld en had meer verwacht over vrouwenbesnijdenis. Dr. Mertens viel van de ene verbazing in de andere toen hij hoorde wat er allemaal gebeurd was. Hij ging met Susan praten en ze beloofde dat er meer FGM in zou komen.
Om half 10 kwam ons eten nog, maar ik had geen trek meer en ging gelijk slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
